بررسی اثر مهار کنندگی عصاره هیدروالکلی گیاهان astragalus fasciculifoliusو astragalus gypsiculusبر فعالیت دی فنولازی آنزیم تیروزیناز

ملانوژنز یک فرایند فیزیولوژیک است که باعث سنتز پیگمان های ملانین می شود. این فرایند توسط آنزیم تیروزیناز ec(1.14.18.1) انجام می گیرد که باعث تولید پیگمان های ملانین در پوست، مو، چشم، پر، کوتیکول حشرات، خاک، قارچ ها و باکتری ها می شود . همچنین آنزیم تایروزیناز مسئول قهوه ای شدن آنزیمی سبزیجات و میوه های آسیب دیده در زمان حمل و ذخیره و مواد غذایی دریایی مانند میگو و خرچنگ است. مهارکننده های تیروزیناز در صنعت غذایی، دارویی و آرایشی دارای اهمیت زیادی هستند. امروزه ترکیبات فراوانی به عنوان مهارکننده برای جلوگیری از ملانوژنز و تولید ملانین زیاد از منابع سنتتیک و طبیعی مورد بررسی قرار می گیرند. ایمنی این ترکیبات اولین نکته ای است که باید به آن توجه کرد. مهارکننده های تیروزیناز با منشا طبیعی به دلیل ایمنی بالا و عوارض جانبی کم، بسیار قابل توجه می باشند. در این مطالعه اثر دو گیاه astragalus fassiculifoliusوastragalus gypsicolus بر آنزیم تیروزیناز بررسی و پارامترهای کینتیکی (ki و km وvm) در حضور این گیاهان تعیین گردید. از کوجیک اسید به منظور کنترل مثبت و از l-dopa به عنوان سوبسترا استفاده شد تا فعالیت دی فنولازی مورد بررسی قرار گیرد. گیاه astragalus gypsicolus با ic50 برابر 5227/1 میلی گرم بر میلی لیتر بیشترین اثر مهاری را نشان داد. دو گیاه نوع مهار کنندگی مختلط نشان دادند. با توجه به نتایج به دست آمده اثر مهاری هر دو گونه بر فعالیت آنزیم تیروزیناز تایید می شود و با توجه به این که عصاره تام بوده است، پس مختلط بودن نوع مهارکنندگی قابل توجیه است.